پایان

شاید بگید قبلا هم اینو گفتم . حقیقتا نمیخواستم همینم بنویسم . میخواستم بی صدا فراموش

شم . اما چند تا نظر باعث شد بیام و بگم تصمیمم چیه .

بیشتر از همیشه خسته م . به اعلا گفتم برگردید . ولی گفت آبی که از جوب رفت دیگه بر نمیگرده

و بهم گفت دیگه در موردش صحبت نکن . فرشته هم گفت همه چیز برام تموم شده و اعلا فقط

برام قابل احترامه و علاقه ش دیگه به عنوان یک همسر معنی نداره .

چیزی که همیشه ٬ از همه مخفی میکردم و حتی دوست نداشتم اینجا بگم بیماریم بود . وگرنه

همه چیزو بدون کم و کاست مگه اینکه یادم میرفت اینجا گفتم . حالا میخوام اونم بگم تا دیگه

نتونم بیام اینجا و این باعث میشه بازم خودمو مخفی کنم از همه .

من مبتلا به بی پلار هستم . یه سرچ تو گوگل ، بهتون میگه یعنی چی . فقط اینکه برای من

درمانی وجود نداره . و حسرت من از زندگی که توش هستم به خاطر همینه که ناخواسته درگیر

این بیماری هستم که شوک طلاق پدر و مادرم توی بچگی باعثش شد .

حالا میبینید که حق با منه از همشون بدم بیاد . نه شادیم دست خودمه نه غم و غصه م . البته

خوشحالیم متعادله اما افسرده که میشم . . .   .

بگذریم . اومدم واسه خدا حافظی و بگم که بهترین لحظات عمرم تو همین وبلاگ گذشت . البته

مطمئنم کسی نمیخواد با یه بیمار روانی که حتی کارش به بیمارستان روانی هم رسیده رفاقت

کنه پس ازتون خواهش میکنم اگه خواستید نظری بزارید فقط خداحافظی باشه ، فقط همین . 

به خدا عاشقانه دوستتون دارم . به خدا اینم دروغ نمیگم که دارم گریه میکنم . اینو دارم میگم که

بدونید چقدر دوستون دارم . زندگی منم اینطوریه دیگه . عادت کردم . نوشتنو ادامه بدم خودم

بیشتر عذاب میکشم .

سعیمو میکنم زندگیمو عوض کنم . اگه تونستم که من بردم و اگه نه که هیچ ، مثل همیشه

میبازم .

خیلی دوست داشتم همتونو از نزدیک ببینم . تازه میخواستم عکسمو براتون بزارم ولی تمومش

کنم بهتره . اینبار جدیه جدیه م .

همتونو دوست دارم . از ته دل . این شکلکو گذاشتم که شاید یکم بتونه حالمو بیان کنه .

ای کاش جور دیگه ، جای دیگه و تو شرایط دیگه باهاتون اشنا میشدم .

یه خواهش باقی موند . فراموشم نکنید چون از فراموش شدن میترسم .

همتونو دوست دارم .

خدا حافظ

ملاقات دیروز

سلام .

اول بگم که دیشب حالشو نداشتم جواب نظراتون رو بدم . از این بابت معذرت میخوام .

دوما دیشب حالشو نداشتم بنویسم . اومدم بنویسما ولی خسته بودم . نشد دیگه .

وقتی که به اعلا گفتم استقبال کرد و گفت که کار خوبی میکنی که میخوای بری پیش فرشته .

مادربزرگم وقتی فهمید گفت که خوب کاری میکنی . اما حاجی وقتی فهمید گفت خیلی مادری 

کرده واسش که میخواد بره بهش سر بزنه . البته به حرفش اهمیت ندادم و مادربزرگ گفت که

هرچی باشه مادرشه . ۹ ماه تحملش کرده . تو که نمیدونی یعنی چی ؟

دیروز دایی فرزاد ساعت ۱۰ اومد دنبالم . با هم رفتیم آپارتمان فرشته . وقتی رسیدیم پشت در

واحدش و زنگ زدیم اومد درو باز کرد . بغلم کرد و منو بوسید . منم یه کوچولو فقط یه کوچولو

بوسیدمش . چقدر بغلش گرم بود . دلم واسش تنگ شده بود . واسه بغلش . واسه صدای نازش .

دستمو گرفتو منو برد پیش خودش رو مبل نشوند . گفت خوبی مامان ؟ گفتم مرسی . همینجا

دایی صداش کردو گفت فرشته بیا اینجا . فرشته رفت پیشش و نمیدونم به هم چی گفتن ولی

فرشته یه چیزی رو تایید میکرد . بعدش دایی بلند گفت من میرم بیرون ولی ناهار میام اینجا .

فعلا.

موهاشو پسرونه کوتاه کرده . خیلی بهش میاد . واقعا شبیه خودشم . البته نه اینکه تازه فهمیدما٬

نه ولی بهش توجه نمیکردم . برام مهم نبود . جنس موهامون ٬ چشامون ٬ ابروها ٬ دماغ ٬ نوع

پوستمون ٬ فرم صورت و حتی فرم بدنم شبیه خودشم . بگذریم . مهم نیست .

دو تا لیوان آب پرتغال آورد . اومد کنارم نشست و گفت از خودت برام بگو مامان . گفتم هیچی .

خوبم . پیش حاجی هستیم . گفت خبر دارم . بابات برام گفت . نباید اون کارو میکردی . ازش

پرسیدم مگه با هم در ارتباطید هنوز . سرشو تکون داد و گفت گاهی .

نمیدونم این دوتا با کی لج کردن . من مطمئنم هنوز همدیگه رو دوست دارن . اعلا که همیشه

میگه . فرشته هم که مشخصه . نمی دونم .

بهش گفتم فرشته ٬ میشه برام بگی چرا از هم جدا شدید ؟ گفت به من نمیگی مامان ؟ گفتم نه

. گفت این حقم نیست . کاش دهنم بسته میموند و حرف نمیزدم . لعنت به من . گفتم مگه

این زندگی حق من هست ؟ قیافش رفت تو هم . فکر کنم حالشو گرفتم . خودمم ناراحت شدم .

گفت بی انصاف نشو آرا . گفتم خودت چرا بی انصافی ؟ چند دقیقه ساکت بهم نگاه کردو گفت

بگذریم . هر جور خودت راحتی . مگه خودت داستانو نمیدونی ؟ گفتم میدونم ولی میخوام خودت

بگی .

گفت باشه . وقتی منو اعلا بر خلاف میل همه ٬ حتی بابایی که فقط به خاطر من به ظاهر راضی

شد ازدواج کردیم همه مارو کنار گذاشتن . البته مادربزرگت بعد از یه مدت منو به عنوان عروسش

قبول کرد ولی حاجی نه . نمیخواست قبول کنه . همیشه بهمون گیر میداد . منم جوابشو میدادم .

اونم بیشتر حرصش در میومد . ما مستقل شده بودیم اما از نظر مالی به حاجی وابسته بودیم .

مخصوصا اینکه اعلا هم پیش اون بود . حرفاش و تعنه هاش سر کار باعث میشد اعلا روز به روز

ناراحتتر باشه .

نه به من چیزی میگفت نه به باباش . فقط میریخت تو خودش . همین منو ناراحت تر میکرد

. تا اینکه تصمیم گرفتیم اعلا از حاجی جدا شه . با سرمایه ای که داشت تو همون کار از حاجی

جدا شد . اما ورشکست شد . البته من مطمئنم حاجی بی نقش نبود . این باعث شد که بازم

برگرده پیش حاجی و اینبار وابسته تر شد . منم تحقیر شدم . تو هم به دنیا اومده بودی و این کارو

سخت تر میکرد . منم خسته شده بودم . از بابات جدا شدم . گفتم دلت واسه من نسوخت ؟

گفت چرا . ولی نمیتونستم دووم بیارم . گفتم خیلی خودخواهی . گفت نباید در موردم اینجوری

فکر کنی . دیگه حرف نزدم . بحثو عوض کردو از زندگی خودش گفت .

از اینکه چند تا پیشنهاد ازدواج داشته ولی قبول نکرده . از اینکه داره درسشو تموم میکنه و چیزای

دیگه مثلا اینکه یه بوتیک داره و . . . .

بگذریم . جوون مونده . اصولا ادمای بیخیال جوون میمونن . منی که همه ی اخلاقامم شبیه اونه ٬

هیچوقت بیخیال نیستم . اینجا با هم فرق داریم . ولی هردومون لجباز ٬ یه دنده  ٬ بی احترامی رو

تحمل نمیکنیم .  هر دومون خودخواه ٬ یه کم پر رو  ٬ آزاد ٬ رها ٬ بی قید ٬ احساساتی و چیزای

دیگه .

حداقل ۶ ماه میشد دست پختشو نخورده بودم . ماکارونی و قیمه درست کرده بود . خوب بود .

بگذریم . آخرش وقتی داشتم از پیشش میومدم گفت نمیای چند وقت پیشم بمونی ؟ گفتم نه .

گفت باشه ٬ خداحافظ . خواستم یه بار دیگه بغلش کنم ولی نتونستم . نتونستم غرورمو بشکنم .

ولی عقدش تو دلم مونده .

فعلا .

فردا . من و فرشته

امروز به اعلا هم گفتم . اونم گفت خیلی خوبه که بری دیدنش .

حس میکنم خیلی بهش نیاز دارم . دوست دارم بهش بگم چرا اینجوری شد زندگیمون ؟ اصلا چرا

ولمون کرد ؟

دلم میخواد یه کوچولو ببوسمش ولی نباید خودمو کوچیک کنم . اینطوری فکر میکنه دیگه از

دستش ناراحت نیستم .

امروز به بابایی زنگ زدم و بهش گفتم . اونم گفت فردا دایی فرزاد میاد دنبالت بیا اینجا . گفتم نه .

منو دایی بریم آپارتمانش . اونجا بهتره . اونم قبول کرد . بعد که به فرشته گفته بود  به من زنگ زد

گفت فرشته خیلی خوشحال شده .

مادر بزرگم وقتی فهمید گفت کار خوبی میکنی مادر . اونم مادره خوب . دوستت داره .

فردا صبح قراره برم اونجا . وقتی اومدم براتون همه چیزو تعریف میکنم .

فرشته

ببخشید دیر نوشتم .

نه حال جسمیم خوبه ٬ نه حال روحیم .

یه حقیقتی رو بگم ٬ دلم واسه فرشته تنگ شده ولی نمیتونم رو دلم پا بزارم . نمیتونم ببخشمش .

خیلی دلم میخواد ببینمش . نمی دونم ولی حس میکنم اگه به بابایی بگم که برم ببینمش ٬ غرورم

بشکنه و اینکه اونم فکر کنه که بخشیدمش .

واقعا نمیدونم ٬ شما میگید چیکار کنم ؟

دو روز مزخرف

اول با این جمله شروع میکنم که از نظرات عزیزان دلم فهمیدم که همه جوره حق با پدر و پدر بزرگ

عزیز تر از جانم هست و من فقط یه بچه لجبازم که بهونه میگیرم . مرسی از لطفتون .

دوم اینکه تمام امروز رو در بستر بیماری بودم و الان فقط بلند شدم که پستمو بزارم و به همون

بستر بیماری برگردم . امروز از همون آمپول هایی که چند روز پیش به یکی گفتم نوش جونت ،

خودمم نوش جون کردم . سرما خوردم . دسته گل عمو پیروز .

دیروز صبح با با شنیدن برخورد یک جسم محکم با کمد اتاق بیدار شدم . اولش بیخیال شدم و

چشمامو بستم تا خوابم رو ادامه بدم . اما دوباره همون صدا اومد . سرمو بلند کردم و دیدم بیتا تو

اتاقمه . بهش گفتم تو اینجا چیکار میکنی ؟ اونم بدون اینکه چیزی بگه همون جسم محکمو که

اسپری مامانش بود به سمتم پرت کرد و یه لبخند پر صدا هم تحویلم داد . البته اسپری پرتاب شده

اصلا به من نرسید  خوشبختانه .

در همین حین زن عمو اومد تو اتاق و گفت سلام آرا . بیدار شدی ؟ خواستم بگم بیدارم کردین

ولی نگفتم . بعد به بیتا گفت مامان جان اینجایی . بیا بریم . داداشو اذیت نکن . بیتا هم اومد

اسپری رو ورداشت و رفتن بیرون .

خواستم دوباره بخوابم که یهو نسترن اومد گفت سلام . بیداری ؟ گفتم آره . شماهم اینجایید ؟

گفت آره . مادر بزرگ ناهار درست کرد گفت همه بیایم روز جمعه دور هم باشیم . بعدش گفت ، آرا

میتونم با کامپیوترت تحقیقمو بنویسم . عمو پیروز نمیزاره با کامپیوترش کار کنم . گفتم باشه و رمز

کامپیوترمو بهش گفتم . فقط بهش گفتم به کسی نگه . مطمئنم نمیگه . آدم باورش نمیشه . دو

تا خواهر اینقدر متفاوت ؟! ندا اونجوری ، نسترن اینجوری ؟

وقتی رفتم پایین ساعت 11 بود . همه جمع بودن . وقتی منو دیدن سرمو به عنوان سلام تکون

دادمو رفتم واسه صبحونه . همه اینا گذشت و ناهارم خوردیمو تا اینجاش بازم خوب بود جز

نگاههای تهدید آمیز ندا . بعد از ناهار آقا رضا به همه گیر داد که بیاین مچ . عمو پیمان که زیر

عذابهای زن عمو جونی براش نمونده بدون هیچ زوری از طرف آقا رضا خود به خود خاک شد . بعد

هم به اعلا گیر داد که اعلا اصلا اهل این جلف بازیها نیست ، به قول خودش آدم باید سنگین باشه

. بعد از اون نوبت رسید به من . پسر بیا ببینم چه قدر مردی ؟ این عموت که هیچی . باباتم که

هیچی . بیا بینم . اینقدر گیر داد که مجبور شدم قبول کنم . بی انصاف نذاشت یه کم حس بگیرم .

همین که دستمو گرفت تمام زورشو خالی کرد رو دستم . انصافا یه لحظه فکر کردم دستم کلا از

بازو کنده شد . بعد که با افتخار خاکمون کردو ما هم دستمونو گرفتیم برگشته میگه یکم جنبه

داشته باش بچه . اومدم بگم آخه مرد گنده تو حداقل 95 کیلو وزن داری ، من وزنم 70 هم نمیشه .

بعد من باید جنبه داشته باشم . خجالتم نمیکشه .

بعدش عمو پیروز اومد . عمو پیروزم انتقام کل خانواده رو از این مرد گرفت . تو یه فشار دستشو

خوابوند . آقا رضا قبول نکرد گفت من اماده نبودم . دوباره بازم عمو پیروز مچشو خوابوند . آخ حال

کردم .  جالبش اینه که ندا و نسترن هم طرفدار عمو بودن . بعد که آقا رضا باخته میگه شما چرا

منو تشویق نمیکردین . عجب بابا !

شب هم که نذاشتن من پستمو بزارم . گفتن بیا مختار نامه ببین . منم رفتم . بعدشم اینقدر

حرف زدن که نفهمیدیم چی شد . حالا بدبختیام از اینجا شروع شد . بعد از فیلم همه پاشدن برن

. منو عمو پیروز و اعلا و حاجی و مادر بزرگ رفتیم بیرون واسه بدرقشون . همین که داشتیم بر

میگشتیم تو ،  نمیدونم چی شد خواستم با عمو شوخی کنم . عمو جلوی هممون بود . وقتی

داشت از پله های کنار استخر رد میشد . من رفتم از پشت حولش دادم . اونم برگشت واسه

شوخی منو یه حول انصافا خیلی کوچیک داد. من جون ندارم عقب عقب رفتم افتادم تو استخر .

شانس آوردم آب داشت . و الا حداقلم  ضربه مغزی بود . آبشم مونده بود . سردم بود . خیلی وقت

میشه  آبش عوض نشده . هیچی عمو دستمو گرفت و درم آورد . بردنم تو . حاجی هم یه مقدار

عصبانی شد واسه عمو که اون عقلش کمه تو که عاقلی  چرا حولش دادی ؟ اگه یه چیزیش

میشد چی ؟ عمو هم همش میخندید .  یه دوش گرفتمو رفتیم خوابیدیم .

امروز صبحم با گلوی گرفته و تب بیدار شدم . مادر بزرگ زنگ زد و دکترخودشون ( اسم نمیبرم )

اومد . دو تا  آمپی سیلین ( صوتی ) پنی سیلین به من زد تا من باشم به بچه مردم نگم آمپول

نوش جونت . الان حالم خوبه . حالا دکتره برگشته میگه  این سرما خوردگی داشت ولی این آبو

شبو نسیمو همه باعث شد که مشخص بشه بیماری . راستی عمو برام یه عطر آورد امشب که

دیشبو جبران کنه .

ساعت 12 شد الان .

من برم یه سری به وبلاگا بزنم و بعدش برم بخوابم .

فعلا .